Thuis!
Met de trip naar de ambassade nog vers in het geheugen kon eind vorige week wederom het grote wachten beginnen. Maar dit keer hadden we het gevoel iets zekerder te zijn van de wachttijd aangezien we met de Nederlandse overheid temaken hadden. Eerlijk is eerlijk, daar hebben we net wat meer vertrouwen in.
Het weekend ging tergend langzaam voorbij, de uren leken voorbij te kruipen, dan is 5 tot 8 werkdagen wachten een hele opgave. Maar nu we zo goed als Olympisch kampioen wachten zijn, hadden we het vertrouwen dit ook wel weer te overleven. Gewoon weer dezelfde routine als elke dag en wachten op nieuws van de ambassade. De dagen gingen voorbij en veel bijzonders valt daar niet over te schrijven, het was donderdag ochtend rond 11:00 dat het nieuws eindelijk daar was: het paspoort is weer terug met een visum erin geplakt! Wij door het dolle heen, familie door het dolle heen, overal de vlag uit!
We hadden op donderdag ochtend al met KLM gebeld om een optie te krijgen op de vlucht van diezelfde avond, dus we wisten na dit telefoontje dat we echt naar huis gingen. Het was haast niet te bevatten, nog steeds niet..
Die donderdag was een van de meest hectische dagen van de hele procedure. Iets na 13:00 waren we bij de ambassade om daarna snel naar ons contactpersoon te rijden om netjes afscheid te nemen. Helaas was hij net even de deur uit, waardoor ons tijdschema behoorlijk onder druk kwam te staan. De koffers waren voor 75% gepakt, maar de kamer stond nog vol met spullen. De geplande vertrektijd uit het hotel van 16:00 gingen we niet meer halen. Uiteindelijk waren we 15:30 weer in onze hotelkamer om de koffers definitief dicht te klappen. Enitan deed nog een poging om te slapen en wij verdeelde de taken: Silvia de koffers en Martijn ging inchecken.
Dat laatste bleek uiteindelijk heel verstandig te zijn, want toen we om 17:30 eindelijk wegreden bij het hotel doken we regelrecht de avondspits van Lagos in. Een stad met miljoenen inwoners die allemaal van werk naar huis willen, het was een drama. Maar al nagelbijtend kwamen we uiteindelijk tijdig bij de luchthaven aan om de bagage af te geven en ons door de immigratiedienst te werken.
Dit ging verrassend makkelijk, natuurlijk werden er vragen gesteld..maar een Nigeriaans paspoort en lief blijven kijken doet wonderen. Enitan zat weer als vanouds in de draagzak en dit ging prima..zolang je blijft lopen. Snel nog even de KFC in voor een bodempje in de maag om daarna gate D34 op te zoeken. Het boarden was al begonnen en we konden zo doorlopen. Het KLM personeel was al op de hoogte en heette ons hartelijk welkom, kijk das lekker binnenkomen. De wieltjes van de KL0588 kwamen precies om 21:35 in beweging met eindbestemming Amsterdam, Nederland.
En daar zitten we dan hoog in de lucht, met z'n drieën na 19 weken naar huis waar het volgende avontuur gaat beginnen. Enitan ligt lekker te slapen bij Silvia en doet af en toe zijn oogjes open om te kijken waar hij nu weer is beland. En wij denken aan het moment dat straks gaat komen, als we naar de bagagebanden lopen en onze familie in de aankomsthal gaan zien. We hebben het zo vaak gedroomd en er tijdens onze talloze rondjes op het compound over gesproken, maar nu gaat het echt gebeuren: Enitan wordt opgenomen in onze familie, met opa's, oma's, ooms, tantes, neefjes en nichtjes waar hij alle liefde van zal krijgen, altijd en onvoorwaardelijk.
Voor wat betreft dit blog is het nu klaar, geen wekelijkse verhaaltjes meer over luie ambtenaren, kakkerlakken en afremmende slakken. Jullie zullen het vast gaan missen, maar nu heeft iedereen de mogelijkheid om onze zoon in het echt te bewonderen. De eerste twee weken doen we rustig aan en ontvangen we nog geen bezoek thuis, zodat Enitan kan wennen aan zijn nieuwe plekje. Maar met een beetje geluk kom je ons tegen ergens om en nabij Papendrecht.
We willen iedereen ontzettend bedanken voor de steun die we hebben gekregen, dat heeft ons zo ontzettend geholpen om deze 128 dagen door te komen. Dankjewel!
Martijn, Silvia en Enitan Daniel Tack
Eindelijk thuis.
Reacties
Reacties
WELKOM THUIS!!
Wouw, eindelijk, gefeliciteerd, ben zo blij voor jullie!
Heerlijk heerlijk heerlijk. Wat zijn we blij voor jullie
Enitan Silvia en Martijn HARTELIJK WELKOM IN ONS KIKKERLANDJE en idd neem rustig de tijd om in de familie te genieten van elkaar
Veel liefs en een dikke knuffel
Binnen kort geven we die eindelijk in het echt
Xxx totgauw
Super....wat fijn voor jullie.
Ik hoop dat Enithan zich snel thuis voelt in Nederland, maar dat moet wel lukken met zoveel lieve familie om hem heen. Lieve Silvia en Martijn...ik wens jullie heel veel geluk met zijn drieën. Ik zie jullie snel!
Oh...super! Weltrusten voor jullie ...jullie zijn vast moe. Maar voldaan weer thuis. Geniet ervan en van elkaar! En bedankt voor de verhalen.
Wat fijn eindelijk thuis! Geniet maar lekker en nu weer wennen aan het gewone leven! Ik hoop je snel te zien.
Groetjes
Geweldig, eindelijk thuis! Heel veel geluk!
Wauw yes wat gaaf! Eindelijk thuis en naar familie! Een fantastische aankomst gewenst met warmte en knuffels. Geniet v settelen in Papendrecht! Bedankt voor t blog dat we konden volgen en meeleven. Groetjes Petra Erik jan Clinton
Welkom thuis!!! Eindelijk!! Ik wens jullie heel veel geluk en liefde. Maar ook zeker heel veel plezier met z'n drietjes en jullie familie. Dank jullie wel voor het blog, het was mooi en ontroerend te lezen hoe jullie leven daar was en hoe jullie met alles omgingen.
Wat heerlijk, welkom thuis!
Yeah eindelijk . Genieten van jullie gezinnetje
Welkom thuis Enitan. Heel veel geluk met jullie gezinnetje.
Wat zalig zeg.
Welkom thuis !!!!
Welkom thuis!
Heerlijk, gefeliciteerd! Welkom thuis!
Eindelijk! Jullie wachten is beloond! Welkom thuis!
Nu heerlijk van elkaar genieten in jullie eigen omgeving.
Het lange wachten eindelijk beloond. We zullen jullie verhalen missen, het was fijn om op deze manier jullie leven daar te mogen volgen. Heel veel geluk met elkaar.
Hartelijke groet.
Welkom thuis!!!
En nu maar hopen dat de kleine man een stevig Hollands herfstbuitje kan waarderen...????
Welkom thuis!
Eindelijk is het lange wachten beloond! x
Wat fijn voor jullie en jullie familie dat jullie weer thuis zijn! Veel geluk met elkaar!
De rillingen gaan over mijn hele lichaam.
Bijna niet te geloven.
Hoop jullie snel te ontmoeten.
Welkom in the Netherlands.
He he eindelijk thuis gefeliciteerd en geniet er van Gr leen en Truus
Dit is de mooiste blog die ik tot nu toe heb gelezen ????. Welkom in Nederland mooi mannetje en geniet met zijn allen van het "thuis" zijn.
Waar die vraagtekens vandaan komen snap ik niet?
Zo , ik kreeg kippenvel bij het lezen van dit bericht! Wat heerlijk voor jullie. Eindelijk als gezin op jullie eigen stek. Welkom en geniet van die eerste weken in alle rust samen met jullie familie. En daarna willen we graag Enithan in het echt zien hoor!
Fantastisch eindelijk is het dan zo ver.Welkom thuis wij wensen jullie heel veel liefde en geluk,met jullie zoontje.
Groetjes Wim en Cokkie
Heerlijk, gelukkig, fantastisch... welkom terug! Geniet deze dagen van alle lieve mensen die bij jullie horen!
Geweldig goed nieuws! Welkom thuis en een heel gelukkige toekomst toegewenst voor jullie en familie.
Eindelijk !
Wat een geweldig nieuws !
Welkom THUIS !
En wat was het leuk om van jullie BLOG mee te mogen genieten......
Eindelijk thuis!!
Wat fijn!!!! Welkom thuis en nu lekker bijkomen en genieten met al jullie dierbaren!! Bedankt voor jullie mooie verhalen en foto's.
Ik wens jullie als gezinnetje heel veel geluk toe, en hoop jullie snel een keer te zien.
Bedankt voor t delen van alle emoties!
Nu weer heeeeeerlijk THUIS!?
Welkom thuis! Veel geluk met elkaar.
Fijn dat jullie nu in Nederland zijn. En hier kunnen genieten met de hele familie.
Geweldig nieuws dit!! Bedankt voor je mooie verhalen hier op jullie blog! Geniet van elkaar en jullie naasten familie en vrienden. We wensen jullie veel geluk toe!! Liefs, Mario, Anne & Feline Kramer
Fijn dat jullie eindelijk thuis zijn met Enitan. WELKOM !!!
JOEPIE!!!!!! he he eindelijk! En nu de gouden toekomst in, met z'n drieën.
Ga enorm van elkaar, van je familie en van alles in je omgeving genieten. 'k Zal jullie blog missen, maar wellicht kom er nog zoiets als een follow-up over Enitan en z'n (medische) belevenissen. Jullie verdienen een medaille!
De verhalen ga ik zeker missen!
Wat krijgen we er voor terug?
Een stralende familie Tack.
Ik wens jullie al het geluk van de wereld toe en dat jullie de mooiste tijd krijgen om van elkaar te genieten.
Wat ongelooflijk fijn dat jullie eindelijk met zijn drieën thuis zijn.
Ik heb jullie verhaal met bewondering gelezen. Wat een doorzettingsvermogen hebben jullie.
Enitan mag zich gelukkig prijzen met zulke ouders.
Ik wens jullie alle geluk van de wereld.
Ook namens ons heel veel geluk en plezier met elkaar, fijn dat jullie er weer zijn, groetjes Peter en Guusta van der Voort.
Ook hier een welkom thuis! Zo herkenbaar de stress op die laatste dag. Gelukkig hadden wij nog een reisgenoot die voor ons heeft ingecheckt! Een hele fijne en mooie toekomst samen! En hopelijk tot volgend jaar bij auntie dag! Dan kunnen Inu en Enitan weer eens samen spelen! Of op facebook :-)
Hallo Silvia , Martijn en Enitan
Super dat jullie nu eindelijk thuis zijn. Wat hebben jullie alles dapper doorstaan. Ik kreeg kippenvel toen ik las dat het eindelijk voorbij is.
Nu begint het grote genieten van jullie mannetje.
Het zal voor Enitan ook wel rustig worden en ik hoop dat hij zich gauw thuis voelt.
Bets Hoogstraten
Ja, hoe leuk, fijn, soms frustrerend het ook was om jullie blog te lezen... Dit is natuurlijk het bericht waar we op gewacht hebben! Geniet van deze eerste dagen weer thuis. Geniet van jullie eigen huis, jullie familie en alle andere kleine en grote dingen die jullie nu hier gaan beleven.
Tot snel! Liefs, Lieneke
Wat fantastisch en welkom thuis!!!
Waauw wat ontroerend! Uiteraard welkom thuis, geniet van elkaar in jullie eigen omgeving met je eigen gezin!
5tot snel!
Geweldig dat jullie thuis zijn. Wij wensen jullie drietjes heel veel geluk toe.
WELKOM, WELKOM, WELKOM THUIS ALLEDRIE!!!
Super, ik weet nog dat ik kippevel kreeg toen ik het donderdag van Nelly hoorde ...... Jaaa ze komen echt naar huis!! Echt super wat zijn jullie kanjers na 128 dagen en inderdaad nu eerst op adem komen en tot rust en dan de rest. Hoop jullie inderdaad te snel met jullie mooie zoon Enitan, liefs Vera
Wauw, eindelijk thuis, wat heerlijk zeg!En bewaar alle blogs maar goed, want het is een fantastisch boekwerk geworden! GENIET!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}