Ik heb hier een brief.
We hebben besloten dat het procedurele dieptepunt nu achter ons ligt en we gewoon weer vooruit moeten kijken. Het bleek niet veel uit te maken om allebei de hele dag met een sip gezicht te gaan zitten en Enitan werd er ook niet blij van, dan moeten we er maar wat van maken. De eerstvolgende 17 jaar zullen we waarschijnlijk hier niet meer komen, dus kop op!
Om kort nog even de procedure aan te stippen. In overleg met ons contactpersoon hebben we een brief geschreven naar de betreffende ambtenaar die op onze papieren zit. Hierin onderbouwen we dat wij met Enitan zo snel mogelijk naar Nederland moeten zodat hij verder kan worden behandelt aan zijn voeten en beentjes. In Nigeria is gestart met de zogeheten Ponseti methode en deze moet tot en met het 4e jaar worden vervolgt om ervoor te zorgen dat hij later geen last meer heeft van zijn aangeboren klompvoetjes. De brief wordt maandag overhandigd en we hopen dat het in ieder geval een duwtje in de goede richting is. Ondertussen zijn ook onze paspoorten weer terug in Lagos en hebben we weer een visum voor de komende 3 maanden. Nee, we zijn niet van plan zo lang te blijven. We moeten volgende week wel onze terugvlucht gaan omboeken, dit kan gelukkig tot op een dag van tevoren, dus we kijken in de loop van de week even naar een logische datum.
Afgelopen week zijn we nog in een openlucht speeltuin geweest, in Nederland hebben we ook de overdekte versie inclusief muffe sokkenlucht. Dit was in de openlucht en samen met Jan, Esther en de tweeling hebben we ons prima vermaakt. Wel jammer dat we net de warmste dag van de week hadden uitgekozen.. het zwembad had bij nader inzien toch ook lekker geweest. In fotoserie #3 op deze website staan een paar foto's van een hele blije Enitan die zijn ogen weer uitkeek.
Enitan zit ondertussen in de -ik ga eens even kijken hoe ver ik kan gaan- fase. Zo probeert hij elke keer tijdens het eten het klittenband van zijn schoenen los te krijgen of als hij op het potje zit zoveel mogelijk speelgoed tussen zijn benen in het potje te laten verdwijnen. Hilarisch en we moeten echt ons best doen om niet te lachen. Ondertussen is hij ook verkouden geworden en snottert hij alles bij elkaar. Het is een ware uitdaging om zijn neus af te vegen of de spray in zijn neus te krijgen, hij schreeuwt het soms uit, maarja papa en mama winnen altijd.
Op zaterdag heeft hij voor de eerste keer een ijsje gekregen, dus hij is nu echt verpest. Het was de eerste keer het gevoel bij ons dat we op vakantie waren, ook wel eens lekker. Voor nu een verplichte vakantie die al meer dan 12 weken duurt.. nog even volhouden.
groeten,
Reacties
Reacties
Hopelijk komt die man nu van die papieren af. Ze zijn warm genoeg geworden. Xxxx
Knap dat jullie er zo mee omgaan. Ik zou dat niet kunnen denk ik. Je weet dat het uiteindelijk wel goed komt natuurlijk. Succes nog daar en ik draai mijn duimen blauw voor het zo snel mogelijk terug komen. xxx
Wat voor jullie allemaal begrijpelijk eeuwenlang duurt voordat er schot in zit, ...... is bij Enitan gelukkig niets van te merken met alle stralende foto's van hem. Het valt niet mee, maar probeer te genieten van mekaar. Blijf voor jullie duimen. xxx, Vera
Prachtige foto's van een heerlijk mannetje en daar doen jullie het allemaal voor. Kop op, nog even volhouden en blijf genieten! Groetjes.
En als je dan niet kunt slapen door het noodweer hier in NL wat is het dan een leuk tijdverdrijf om een nieuw verhaal van jullie te lezen. Voor het eerst een ijsje.....fantastisch! Enitan zal in NL ook heel veel dingen voor het eerst zien en doen, wat voor ons zo heel normaal is. Hopelijk helpt de brief.
Toch wel wat stekels aan die brief gedaan , zodat die man eindelijk niet meer op jullie papieren blijft zitten. Maar hopelijk helpt de brief en kunnen jullie snel naaar huis.
Wat een leuke foto's! De liefde van en voor Enitan spat er vanaf. Dat maar voor ogen houden, deze dagen!
Pfff wat een gedoe hé, maar houd moed! Hopen dat de brief veels goeds voor jullie kan betekenen.
Succes en geniet nog van jullie verplichte vakantie, en dat er nog maar een aantal ijsjes kan worden gegeten!
Wat kan jullie ventje genieten! Zijn hele gezichtje straalt.
We hopen dat hij heel binnenkort Nederland met jullie mag gaan ontdekken.
Voorlopig dat vakantiegevoel even vasthouden maar en een ijsje eten is dan inderdaad al een feest!!
Goed idee van die brief. Hopen maar dat het indruk maakt.
Ik heb de indruk dat jullie, ondanks de dip er toch weer wat van maken en dat vind ik zooooo knap. Kanjers zijn jullie.
Liefs van Gijs en Nelly
Oh oh wat een ellende toch weer . Ik hoop dat de volgende brief positief nieuws mag brengen . En ja ik kan alleen maar zeggen hou nog even vol jullie hebben de hoofdprijs al bij jullie . Gr Truus en leen
Fijn om te lezen dat jullie toch genieten met elkaar daar. Wat moet dat leuk geweest zijn, Enitans eerste ijsje.
Hopelijk gaat de brief helpen om het allemaal wat te versnellen.
Liefs, Lieneke
Wat een mooie en leuke foto's van jullie! Leuk om te zien! Natuurlijk ook echt balen dat het nu even tegen zit. Hopelijk brengt de brief daar snel verandering voor jullie. We duimen voor jullie. Veel plezier en kracht gewenst de komende tijd. Groetjes van ons.
Gister avond laat heeft Jan mijn nog gebeld en verteld hoe blij en ontroerend jullie waren met de komst van Jan met een pakket uit N.L vol met cadeautjes en levensmiddelen!
Heel veel sterke gewenst en dat jullie laatste week/weken voorspoedig mag verlopen.Een H.G.Ida Mulder.
Beste Silvia en Martijn.
Jullie reis verslag gelezen , een hele belevenis in een vreemd land en met een hele andere cultuur . Maar je doet het ergens voor , voor een pracht van een zoon die jullie zo gauw mogelijk naar Nederland willen meenemen.
Jullie geduld wordt echt op de proef gesteld heel veel sterkte hier mee en ik hoop dat de papieren gauw in orde zijn. Een hartelijke groet van Atje Boere.
Goed om te lezen dat het bezoek van Jan Mulder aan jullie is doorgegaan: zo'n service kunnen we als Morgenster natuurlijk niet van alle wijkouderlingen verwachten, maar in dit geval was het een buitenkansje om op die manier met jullie mee te leven.
Nog even volhouden!
Vriendelijke groet, Wil Visser
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}