martijnensilvia.reismee.nl

SomeDelight?

We zijn weer verhuisd, en wel naar Osogbo.Op zaterdagochtendzwaaien we iedereen bij het hotel uit en maken nog wat laatste foto's voor het archief. Het SunView hotel was eigenlijk perfect en we hebben het prima naar ons zin gehad, maar voor de afwisseling is het goed om weer eens een andere omgeving te zien. De reis naar Osogbo is relatief kort en met 2,5 uur rijden we de stad binnen. Osogbo is een enorme stad, veel groter en drukker dan Akure. We komen langs een markt die misschien wel vier voetbalvelden groot is, bezaaid met goederen en mensen.. Daar wil je niet de weg kwijtraken - of erger nog - elkaar. We rijden het laatste stuk over een verlaten splinternieuwe snelweg met één nadeel, er mist een brug om de twee delen bij elkaar te brengen. Een grote ingesleten zandweg doet dienst als alternatief.

Net voor binnenkomst op het terrein wordt de auto nog even met een soort omgekeerde spiegel op een skateboard gecontroleerd op eventuele explosieven..OK... We mogen doorrijden en checken in. We betalen voor de eerste week en gaan opzoek naar onze Suite. En die is eigenlijk best mooi. De suite bestaat uit twee grote ruimtes met beide een aparte rommelkamer (met bureau) en een badkamer. De eerste doet lijken op een woonkamer en de andere is duidelijk de slaapkamer, in beide kamers hort een lawaaierige airco op standje Noordpool. We hebben tv met twee netten, voetbal en de Afrikaanse GTST. Het doet schoon aan en er huist geen ongedierte. Enitan lijkt op het eerste gezicht wel een beetje de weg kwijt te zijn en vindt deze vrijwillige volksverhuizing maar niets..het wordt tijd om zijn campingbedje, doekje en knuffel (meneer Muis) tevoorschijn te halen. Hij schrikt zich een hoedje als het bedje uit de verpakking floept en klaar is voor gebruik.
Eerst brengen we de buggy in stelling om de compound te gaan verkennen. Er schijnt hier een erg mooie speelweide en zwembad te zijn. En inderdaad, dat is er zeker! Ons oog trekt gelijk naar de enorme struisvogel die in een veel te klein hok naast een hok met aapjes staat.. Wat een beest! Enitan vindt m helemaal niks en we gaan naar het zwembad.
Het is een bijzondere dag aangezien er een einde aan de Ramadan is gekomen en veel Nigerianen daarom vrij zijn. We leren dat ze hier niet het principe van de lange vakantie kennen en daarom wat vaker officiële vrije dagen hebben. Veel dagjesmensen met kinderen trekken naar Delightsome om te spelen en te zwemmen. Het is heel erg warm vandaag en het zwembad kent weinig beschutting, maar het is mooi schoon water. Hier gaan mama, papa, oma en zeker Enitan zich prima vermaken! Verder staan er schommels en klimtoestellen, leuk voor Jan en Esther met de tweeling, die ook zijn aangekomen op het complex.
Het restaurant is even zoeken maar bevindt zich in een ander gebouw op de eerste etage. Het is donker, zitten geen mensen en de tv staat - zoals overal - keihard aan. We vragen om het menu en dat ziet er wel ok uit. Het is wel handig om van tevoren te bestellen want het bereiden kost zomaar een uur.. Uiteindelijk hebben we we 's avonds goed kunnen eten. Het grootste nadeel van Delightsome is de internetverbinding, want die is er haast niet. Daar moeten we nog even achteraan, maar dit kan zomaar een spelbreker gaan worden.
De nacht is een slechte, niet voor Enitan, maar wel voor ons. Silvia is er heilig van overtuigd dat het bed scheef staat en we verhuizen onze kussens naar het voeteneinde om tot de conclusie te komen dat het niets uitmaakt. De grote wisseltruc staat morgen op het programma en we zijn er beide best wel gespannen voor. We weten ondertussen dat Marijke veilig is aangekomen en in Lagos tukt. We kunnen de slaap niet vatten en na talloze toiletbezoeken en sudoku's zijn weop zondagaangekomen.
We horen dat Marijke rond10:30zal aankomen en doen een poging om haar met de buggy tegemoet te rijden het dorp in, we staken de poging wegens een defect wiel en de warmte.. Oja, en een poepbroek die Enitan door alle commotie niet op het potje heeft gedaan. Precies op dat moment komt Marijke aan. Silvia schiet naar buiten en Martijn huppelt er met Enitan (zonder broek, maar wel met schonen luier) achteraan. We zorgen ervoor dat het moment op video staat en Enitan lijkt wel de stem te herkennen, maar kruipt dicht tegen papa aan. Komt straks vast goed.
We gaan terug naar onze suite en het grote uitpakken kan beginnen. Schoentjes, kleertjes, drop, hagelslag, bordjes en meer..het doet denken aan Sinterklaas! Even lijkt het of we een jaar al weg zijn en dat is natuurlijk helemaal niet zo, maar het is net zo leuk. Enitan mag ondertussen gaan slapen - heeft daar helemaal geen problemen mee en snurkt lekker door als oma op de achtergrond doorkletst.
We lopen nog even een rondje en dan moet Martijn rond14:00echt weg, en afscheid nemen is niet leuk. De koffers worden ingeladen en hij is onderweg naar Lagos. Enitan snapt er niets van en misschien is dat maar goed ook. Hopelijk is papa over maximaal twee weken weer terug, ondertussen maar gewoon genieten van Oma's aanwezigheid.
Silvia en Oma gaan in de middag lekker zwemmen met Enitan en dat maak het toch nog een leuke dag...maar toch zit er iets niet lekker
Maandag wordt dan ook direct de knoop doorgehakt door Silvia. Dit moeten we niet doen, ondanks dat de faciliteiten best aardig zijn is zowel telefoon als internet een drama en dat is toch echt wel heel belangrijk, zeker nu Martijn er even niet is. Silvia belt ons contactpersoon en direct wordt weer geschakeld met het hotel, er is een kamer gereserveerd en we kunnen direct komen. Nog dezelfde middag zitten Sivia, Enitan en Marijke in een auto met alle koffers weer terug naar Akure, dat eigenlijk wel een beetje voelt als thuis.
Martijn is ondertussen ingecheckt en mag drie uur wachten voordat het vliegtuig vertrekt, weggaan zonder Silvia en Enitan is niet leuk, maar de volgende keer zijn ze met z'n drieën aan het wachten..om echt naar huis te gaan. Voor nu blijft het Akure en een beetje in Papendrecht. Martijn is vanmorgen veilig aangekomen. We zetten wel de zaken voor het nieuwe visum alvast in gang aangezien daar wel wat tijd overheen kan gaan, ondanks dat we nog niet weten wat er daadwerkelijk aan de hand is met Martijn, maar we hebben goede hoop.

Reacties

Reacties

Walter en Marga

Oh... Heb je gelijk weer een nieuw visum nodig. Wat een geregel. Als er iets is Martijn... Laat het maar weten he.. (We wonen om de hoek)

Magda Leerdam

Lieve allemaal,
hopelijk kan Martijn snel het vliegtuig weer terug nemen.
En Enitan laat je maar verwennen door mama en oma :)

Piet en Erna Bezemer

Silvia, je bent ondertussen een kei geworden in het in- en uitpakken zeg. Nu maar hopen dat dit jullie stekkie blijft tot jullie naar huis komen. Hopelijk knapt Martijn snel op, veel plezier, groeten voor jullie.

Elsbeth de Haan

Wat heerlijk dat alles weer op z'n pootjes terecht is gekomen en nu maar hopen dat jullie daar kunnen blijven tot jullie terugkeer naar Papendrecht. Fijn dat je veilig bent aangekomen Marijke en nu lekker kunt genieten van je kleinzoon en dochter, mooie tijd met elkaar! Hopelijk komt het met Martijn ook snel weer goed zodat hij weer retour Akure kan. Groetjes!

Mike en Erika casilio

Wat een belevenissen weer zeg
Martijn weer veilig in Nederland,hopelijk zijn ze er snel uit wat hij mankeert. En kan hij snel weer terug . Zodat alles goed afgerond kan worden, en dan met zijn allen terug . Ondertussen een goede tijd heerlijk samen met oma
Groetjesssss

diana rombouts

Wat een verhuising allemaal.....maar het hou je zo wel bezig....zo vliegt de dag om.... Nu maar gaan genieten met mams van de kleine Enitan. En van elkaar... nog even volhouden je bent tenslotte al over de helft.

Anne Kramer

Wat een gebeurtenissen weer. En je blijft verhuizen, hopelijk mag je nu blijven waar jullie je vertrouwd voelen. Wat fijn dat je moeder er nu is om ook mee te zorgen voor Enitan. En ik las wel dat Martijn nu in Papendrecht is. Ik hoop dat gauw duidelijk wordt wat er aan de hand is. En natuurlijk dat hij gauw weer naar zijn vrouw en zoon mag reizen. Veel sterkte allemaal!

Janneke

Nu ik weer thuis ben, lees ik weer jullie reisverhaal...vakantie in Italië was

Ik vind t allemaal prachtig wat julie hadden geschreven.

En geniet van een mooie mannetje!!
xxxjes Janneke

Patrick

Wat een heen en weer gereis allemaal zeg. Hopelijk hebben jullie nu een vast plekhe gevonden. Hopelijk knapt Martijn snel weer op en kan hij zich weer bij jullie voegen. Wel fijn dat je moeder er is om je te steunen Sil!

Joke

Hopelijk zijn jullie daar nu op je plaats.Probeer te genieten en sterkte voor Martijn!

Ton,Janny en Eline

Wat fijn dat je moeder veilig is aangekomen Silvia, maar inderdaad moeilijk dat Martijn weg moest, we duimen met zn allen dat hij weer snel en gezond naar jullie terug kan reizen.Veel plezier in Akure!

Nelly Helder

Ik zou wel om een hoekje willen kijken bij jullie.
Vanavond komt opa Atze bij ons eten en zullen we vast nog wel details horen. Fijne tijd met elkaar.

Annette D

Och, och, wat een gezeul .... Nu maar weer kiezen voor rust, reinheid en regelmaat, degelijke basis voor iedereen! Fijn dat de 'familie'ruil tot zover goed is gegaan. Nu vooral aan elkaar denken, daar en hier! Een hartelijke groet!

Bets Hoogstraten

Hallo Silvia, Martijn en Marijke

Thuis gekomen van vakantie lag er nog de schakel en tot mijn verrassing zag ik jullie bericht dat je reis te volgen is, vandaar deze late reactie.
Allereerst gefeliciteerd met jullie zoon.
Wat een geweldig mannetje, veel geluk ermee.
Ik heb jullie reis verslag gelezen. Het is wel heel wat zo in dat verre land, maar het is de moeite waard.
Ik hoop dat Martijn weer gauw helemaal opgeknapt is en kijk met belangstelling uit naar het vervolg.
Liefs Bets Hoogstraten

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!