martijnensilvia.reismee.nl

Id el-Kabir

Het was een korte week.. als je naar het aantal 'bruikbare' dagen kijkt voor onze procedure. De rest van de week zou uitzitten worden aangezien donderdag en vrijdag vrije dagen waren ivm het islamitische offerfeest: Id al-Kabir. En dat was te merken ook, veel mensen op de weg en in de winkels. Hier en daar een schaapje op de achterbank, je kent het wel. Het weer zat ook niet echt mee, het mag dan wel 30 graden zijn, het regent meestal de hele nacht en ochtend waardoor het de rest van de dag akelig vochtig en klam aanvoelt. Net deze week werkt de airco van onze chauffeurs' auto niet en bleek er nog meer kapot te gaan in de loop van de week, daarover later meer.

Wat betreft de procedure. Maandag aan het einde van de dag is de brief die als laatste bewijsmateriaal moest worden aangeleverd, bezorgd in Abuja. Dinsdag is de Legal Officer de hele dag in de rechtbank geweest en woensdag heeft hij het werk niet af kunnen maken. Nog net voor de feestdagen heeft ons contactpersoon nog gesproken met de Legal Officer om duidelijk te maken dat ons geduld nu echt op is en als de papieren maandag niet door hem zijn afgetekend zijn hoogste baas wordt ingelicht...blijkbaar is die er wel, waarom zo lang wachten zou je zeggen? In Nigeria is dat een grote stap die je liever niet zet, het kan de relatie behoorlijk verpesten en ze moeten nog langer met deze meneer werken. Het doet ons wel goed dat de Legal Officer nu heeft toegezegd de papieren a.s. maandag in orde te maken. Hierna kunnen ze direct door naar de andere drie handtekening-zetters zodat we ergens midden volgende week naar Abuja moeten kunnen. We hopen het, want zoals altijd wordt gezegd "Anything can happen in Nigeria!".

Toch hebben we ons deze week wel vermaakt, ondanks de onzekerheid over de voortgang van de procedure. Het zwembad heeft weer voor het nodige spetterplezier gezorgd op de momenten dat het niet regende en we hebben zelfs het luchtbed opgeblazen om met Enitan op het water te dobberen. Op woensdag zijn we naar de jachthaven van Lagos gegaan. Een belachelijk warme dag, dus wat verkoeling bij het water was geen overbodige luxe. De plaatselijke jachtclub heeft op woensdag van 15:00 tot 17:00 de poorten voor iedereen open en aangezien er een leuke speelplaats was leek het ons een goed idee om daar naartoe te gaan. Enitan vindt schommelen geweldig en hij was ook helemaal niet bang voor het aapje dat ook gebruik maakte van het speeltoestel.

Onze plannen voor de zaterdag vielen een klein beetje in duigen, we wilde naar het strand gaan tussen Lekki en Victoria Island. Onze chauffeur was op tijd bij ons in het hotel, maar zijn auto weigerde weer dienst. Na veel geklungel bij het zekeringenkastje zijn we overgegaan op de bekende truck: Geef er een ram op. En deze bleek te werken bij de startmotor, konden we toch snel Jan & Esther + tweeling ophalen en naar het strand. Toen die ook bij ons in de auto waren gestapt bleek de auto nog een verrassing in petto te hebben door midden op de drukste weg in Lagos niet meer naar de volgende versnelling te willen. Met als resultaat dat we als 'sitting duck' midden op de weg stil stonden, de auto's raasde aan ons voorbij. Het waren een paar spannende minuten. Uiteindelijk hobbelden we naar een tankstation waar we besloten terug te gaan naar het hotel, we regelen daar wel een taxi. Het was ondertussen al laat dus het strand zat er niet meer in. Als alternatief hebben we heerlijk gegeten bij The Lagoon op Victoria Island. Was het toch nog een geslaagde dag.

Deze zondag beloofd een zomerse dag te worden, iets dat we vanmorgen bij ons rondje op het terrein al voelde. De buggy geeft een klein beetje bescherming tegen de zon, maar ook Enitan zat te zweten bij 30 graden om 9:00 in de ochtend. Zoals elke zondag luisteren we naar de kerkdienst en doet het ons goed om te horen dat er meegeleefd wordt met ons hier in Nigeria.

Maar we hebben voor volgende week goede hoop, we bekijken het per dag en gaan pas weer denken aan terugreizen als we in Abuja zijn geweest, en we hopen echt deze week.

Martijn & Silvia en Enitan.

Reacties

Reacties

omarijke!!!

Heerlijke toppers!!!! Laten we maar meet z'n allen hopen dat het nu snel gaat gebeuren. Maar eh , jullie hadden er bij moeten staan vanmorgen. Xxxxx

Esther Peursem

Zelfs ik heb nu even het gevoel dat er geen eind aan komt, aan jullie Afrika avontuur. Ik ontvang de mail van jullie en denk bij mezelf:" Ze komen nu terug". Maar nee! Kan me nu wel voorstellen dat jullie het zat gaan worden.
Houdt vol!
Lieve groet vanuit een zonnig NL.

Walter

Schaap op de achterbank.. Je kent het wel. Ja.. Natuurlijk! Whaha...
Maar nu weer een 5 werkdagen week. Met tijd dan vorige week... Dus: succes!

Lieneke Ploeg

Lieve Silvia, Martijn en Enitan,
Het geeft goede hoop dat er nu een belofte ligt om maandag de papieren in orde te maken. Ik hoop echt voor jullie dat ze er nu even vaart achter gaan zetten.
Gelukkig vermaken jullie je daar verder wel, zo te lezen. Jammer dat het dagje strand niet doorging, maar gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurt met die auto (met jullie er in!).

Succes nog even en ik kijk met verwachting uit naar jullie volgende berichtje, met goed nieuws!
Liefs, Lieneke

Elsbeth de Haan

M'n duimen zijn bijna versleten maar met de laatste restjes duim ik nog even door voor een goed bericht in de komende week!

Anita

Hoi jullie drietjes daar.....nog ff geduld...pfffff nou als jullie iets geleerd hebben daar?!? Hou vol tis voor t goede doel????????????

Nelly Helder

Wat knap van jullie, om als het tegen zit er toch nog iets positiefs van te maken. Dat hebben jullie wel geleerd in het warme Nigeria. Het eind is inzicht hoor!!!!!

Truus de Jong

Hallo daar nou dat zou fijn zijn eindelijk dan het einde in zicht is . Nog even een paar zure appels eten en dan boeken richting huis . Hou vol het gaat echt gebeuren . Zou alleen de verhalen missen maar dat komt wel goed :) . Gr van leen en Truus

Jeannet F

Wat zegt men ookalweer over "de laatste lootjes..."
nog even volhouden.......!!

liesbeth de borst

Altijd weer spannend om jullie verhaal te lezen, want : zou het gaan gebeuren deze week? Nou, zo te lezen kan het niet echt lang meer duren, want zoals jullie schrijven: "Anything can happen in Nigeria!" -> ook die handtekeningen....
Wat is Enitan aan het veranderen! Verwonderend en ondeugend. ziet er goed uit voor de toekomst!!

mike erika en janice

Hahaha ja dat schaap....kwam ons toch niet heel bekend voor Hahaha. Maar we hopen dat echt nu volgende week dat het daarna echt aftellen wordt. Sterkte en op veel plezier. En elk nadeel zijn voordeel en andersom. Als jullie heerlijk naar huis mogen.....gaan we jullie verhalen missen. Maar voordeel we zien jullie zelf Jippie !!! Groetjes xxx

Ome Arjan

Hey man... als ik het zo lees beleven jullie ondanks al het wachten toch nog wel de nodige avonturen... Het lees allemaal als een reality zeep in Nigeria.
Ik ben benieuwd wanneer ik jullie weer zie!
Groet arjan

Nel Groen

Jullie beleven elke keer weer nieuwe dingen. Maar we duimen voor jullie hoor! De grootste belevenis , het vliegtuig naar Nederland pakken, zal nu vast niet lang meer duren. Sterkte voor de laatste lootjes.

Annette Driebergen

Goed om te lezen dat het jullie goed doet om genoemd te worden in De Morgenster, dat doen we graag. We hopen dat dat helpt om moed en geduld te houden. Gelukkig is het feest nu weer voorbij en zijn er vijf werkdagen om op actie te hopen! Alle goeds voor deze week.
En: wat een mooie foto's weer. Daar zou je bijna alle verhalen van vergeten ... het ziet er heerlijk ontspannen uit!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!