#verzineentiteldieoverwachtengaat
Zo, dus de ambtenaren waren vorige week terug uit Akure. Het zou nu wel erg raar moeten lopen als we deze week niet naar Abuja mogen. Het bleek allemaal niet zo te zijn. En de uiteindelijke reden was niet eens zo raar, al is de vertraging net zo vervelend.
Het was eindelijk een beetje goed weer deze week en Jan & Esther + tweeling waren dinsdagmiddag bij ons in het hotel om het zwembad onveilig te maken en daarna de keuken weer uit te proberen. Het zwembad waar we sinds vandaag weer in konden zwemmen. De afgelopen dagen kon je de bodem niet zien en was het groen van de alg. Zo zie je maar dat je in Afrika ook eerste-wereld-problemen kan hebben. Overigens net als het internet dat soms zo traag is dat Netflix hapert, ook zoiets. Enitan lag op de kamer te slapen en via een handige app Babyfoon 3G konden we in de gaten houden of hij ook daadwerkelijk in dromenland was. Beetje bijkletsen en hoopvol praten over de week waarin het zou gaan gebeuren.
Aan het einde van de dag belde Martijn met ons contactpersoon en die kwam met een nogal onsamenhangend verhaal over een rapport dat nog miste tussen de stukken vanuit Akure en dat dit eerst moest worden opgeleverd voordat de Legal Officer zijn akkoord kon geven. De medewerkers van de stichting in Akure waren al door ons contactpersoon ingelicht om hier achteraan te gaan, maar aan zijn stem te horen was hij niet zo hoopvol over deze week. Niet fijn als het op dinsdag al duidelijk is dat we wederom een vertraging hadden, want wanneer zou dit rapport worden verstuurd? Op een of andere manier konden we er nog wel een postieve draai aan geven, er leek wel wat te gebeuren.. heel anders dan de afgelopen weken.
De dag daarna kwamen er emailtjes en smsjes van andere gezinnen binnen die onze verwachtingen op deze week en überhaupt welke voortgang dan ook dusdanig klein maakte dat wij even de hoop verloren. Het leek er steeds meer op dat deze Legal Officer telkens nieuwe dingen verzon om ons proces te blokkeren totdat we met geld over de brug zouden komen. De volgende dag toch maar even naar ons contactpersoon om face 2 face te praten, altijd beter dan via de telefoon. s' Avonds hebben we wel de fles Malibu weer van stal gehaald, dat wel.
Dus na ons uitje (lees: boodschappen doen) direct maar langs gegaan om iets meer duidelijkheid te krijgen - en dat kregen we. De ambtenaren die naar Akure waren geweest om onze papieren te controleren bleken dat wel gedaan te hebben, echter hadden ze geen brief laten opstellen waarin stond dat ze er daadwerkelijk geweest waren. Aangezien de Legal Officer pas sinds kort op zijn positie zit wil hij hier geen risico nemen en als er later gevraagd wordt naar zijn stukken is dit een sluitend stuk bewijsmateriaal van zijn handelen. Of de ambtenaren hun werk niet goed gedaan hadden of de Legal Officer ze niet goed had geinstrueerd laten we in het midden. Grote nadeel was dat de persoon die in Akure deze brief moest opstellen (de griffier van de rechtbank) in geen velden of wegen te vinden was. Die kon pas in de loop van donderdagmiddag ergens onder een steen vandaan gehaald worden. Ons contactpersoon belde gelukkig aan het einde van de dag dat de brief was opgesteld en per koerier (lees pizza-brommer-achtige-bezorg-nigeriaan) naar Abuja was verzonden om daar uiterlijk a.s. maandag (!!) aan te komen.
- Weer een week wachten naar de #jeweetwel -
Als maandag de Legal Officer zijn akkoord kan geven zijn er nog drie bureau's waar een handtekening moet worden gezet, echter baseren zij hun beslissing op die van de Legal Officer.. zoals al eens eerder gezegd.. een formaliteit. Daarna kunnen we de uitnodiging verwachten om naar Abuja te komen. Moet volgende week lukken zou je zeggen.. nou dat is nog maar de vraag. Nigeria kent geen grote periodes met vakantie maar wel relatief veel losse vakantiedagen. En je zal net zien dat er volgende week twee dagen wegvallen in verband met zogehete bank-holidays. Ze moeten dus in Abuja haast maken om dat binnen drie dagen geregeld te hebben, anders kunnen we volgende week ook in boeken zetten als #jeweetwel.
Zaterdag zijn we naar het Freedom park geweest, om even het hotel te ontvluchten. Het Freedom Park is midden in het centrum van Lagos en is een oude slavengevangenis die is omgebouwd tot museum, kunstgalerij en open podium. Best interessant om een middagje in rond te lopen en je gedachten even te verzetten..en.. die zaterdag ligt ook weer achter ons.
Zo denken we nu, van dag tot dag kijken wat er gebeurd en niet meer denken naar een terugreisdatum. Het heeft geen zin en het frustreert alleen maar als je die datum weer aan je voorbij zie gaan. We kunnen niets anders doen dan goed voor Enitan en elkaar zorgen. Wij zullen toch ook wel een keer dat gelukje hebben dat iets wel gaat zoals verwacht?
Fingers crossed.
Reacties
Reacties
Och jee wat een verhaal weer, we vinden het zo vervelend voor jullie. Heel veel sterkte en heel veel liefs. En idd een x komt het geluk jullie kant op. Xxx Hopelijk tot gauw met goed nieuws
Wat weten jullie het toch weer leuk te brengen! Maar ik vind het nu echt wel lang genoeg geweest hoor! Kom nu maar eens naar huis!
Jullie zijn echt zo dapper!
Xxx
Toppers xxxxxxxxxxx fijn dat we kunnen skypen en elkaar kunnen opbeuren.
Wat een verhaal zeg...pff! Ik snap jullie frustratie. Laat dat geluk snel jullie kant opkomen!! Ik duim heel hard voor jullie mee!!! Sterkte met z'n drieën.
Wat maken jullie er weer een leuk verhaal van terwijl het helemaal niet leuk is. Bikkels zijn jullie! Hopelijk komt er volgende week ècht schot in de zaak. Duimen maar weer! Groetjes uit Papendrecht.
Oh oh wat een verhaal weer ik kan me voorstellen dat jullie geen plannen meer durven te maken voor de terug reis het gaat toch steeds niet door door een of ander iets . Maar ik hoop wel dat die brommer van die Nigeriaan er wel genoeg benzine in gedaan heb om toch een beetje door te kunnen rijden en jullie weer plannen kunnen gaan maken voor de terug reis . We wensen jullie nog maar eens heel veel sterkte met wachten en hopelijk de volgende mail beter nieuws . Gr Truus en leen
#verzineenreactiediegaatoverkomtsnelgoedentotgauw
Zit niet mee voor jullie zeg, hopen en bieden dat er nu toch eindelijk wat gaat gebeuren. We blijven duimen voor jullie en uiteraard bidden. Sterkte en we jopen jullie snel in Papendrecht te mogen begroeten. toi, toi, toi
Bieden moet bidden zijn en jopen moet uiteraard hopen zijn, sorry voor de tikfouten.
En dan lopen wij vaak te klagen over ambtenarij. Het vervelendste is dat je zo vreselijk machteloos bent. Maar blijf moed houden. Het komt echt goed.
Lieve allemaal,
Nelly Tack en ik hadden afgelopen woensdag koopavond bij IKEA.Bij het avondeten bij haar gaan zitten.Zij zat op dat moment een berichtje van jullie te lezen en had het er heel erg moeilijk mee.
Heb haar een beetje uitgevraagd over de gang van zaken daar in Nigeria.Het is om moedeloos van te worden en ik was op een of andere manier heel droevig gestemd die avond.
Ik denk heel veel aan jullie en meer kan ik niet doen.
Tot snel!?
Hou vol Silvia en Martijn.
Ik snap jullie gevoel en het is zo frustrerend elke keer er weer achter te komen dat zij er niet zo'n haast mee maken.
Er wordt veel met jullie meegeleefd. Hopelijk kunnen jullie daar weer wat kracht uit putten voor de komende tijd.
Sterkte
Lieve alledrie, jullie zijn in mijn gedachten, heel veel... bij diverse nummers die ik op Groot Nieuws Radio hoor bid ik voor jullie mee. Ik zou willen dat ik voor jullie, je broers en zussen, vader en moeder meer zou kunnen doen, ik wacht met jullie mee. Veel liefs Magda
Lieve Martijn Silvia en Enitan jullie hebben er weer een mooi verhaal van gemaakt wij vinden het super knap hoe jullie hier doorheen komen. Wij zeggen ook al tegen elkaar we gaan weer het weekend over en proberen het ook in te vullen met bezoekjes hier en daar om er door te komen . Maar straks gaat het brommertje misschien op super rijden dat zou toch fantastisch zijn en komt er zicht in de papierwinkel,en die feestdagen daar die slaan ze maar een keer over. Nou hou vol hoor veel liefs uit papendrecht
Hallo Silvia, Martijn en Enitan
Wat een verhaal. Ik had voor jullie gehoopt dat jullie in Papendrecht zouden zijn als mijn vakantie voorbij was, maar helaas is dat voor jullie niet zo. Nu maar hopen dat het snel anders wordt. Sterkte en borduren is zo slecht nog niet, het geeft je misschien wel rust.
Groetjes Bets Hoogstraten
Groetjes Bets Hoog
Hallo Martijn Silvia en Enitan,wat jammer weer dat het nog steeds niet voor elkaar is,we blijven mee duimen voor jullie,en hopen dat er nu toch gauw goed nieuws komt.Geniet van elkaar en jullie kanjer daar doe je het allemaal voor toch,Heel veel sterkte weer en hopelijk tot gauw.XXXXXXX
Hallo Martijn,Silvia en Enitan jullie zijn super sterk dat jullie,je door zoveel tegenslagen heen slaan .Wij hebben heel veel bewondering hoe jullie je toch iedere keer weer met een positieve manier van schrijven uitdrukking geven aan jullie belevenissen.wij hopen met jullie dat jullie geduld nu eindelijk eens beloond gaat worden.We hopen jullie snel te mogen zien in Papendrecht met jullie mooie mannetje.Veel liefs Wim en Caroline xxxxx
tja, wat moet een mens hier nog aan toevoegen...???? Typisch Afrika hè: wachten, geen haast, wachten, waar maak je je druk om, wachten; en dat in het kwadraat...!!
HOU VOL hoor! De aanhouder wint uiteindelijk. Toch??!!!
Dag Sylvia en Martijn,
Een doordenkertje deze keer. Hij is van Seneca, dus zet je schrap:
"Hoop niet zonder wanhoop,
en wanhoop niet zonder hoop."
Ik denk dat jullie dat in de praktijk ruimschoots ervaren hebben en nog steeds ervaren, dus blijf hopen! Wij blijven met jullie mee hopen en meeleven!
Vriendelijke groet, Wil Visser
Nou, nou weer in volle afwachting jullie verhaal gelezen met de hoop dat het eind in zicht komt van deze bestseller. Silvia, Martijn en Enitan wat moeten jullie geduld hebben; Het komt goed, alleen in een slakkengang, hou vol!! Jullie zijn een supersterk gezinnetje, liefs, Vera
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}